๒๘.ซูเปอร์แมน(เบน).......มาแล้ว

วันนี้มีความคืบหน้า เรื่องราวของ "เบน" (คนพิการรุนแรงที่รพ.เลิดสิน) มา อัพเดท ครับ
ตั้งแต่ผมและ ศูนย์ IL ชลบุรี ได้รับการติดต่อ ให้ไปประสานงานในเรื่องของเบน เพื่อที่จะหาทางพัฒนาคุณภาพชีวิตของเขา ที่ผ่านมา ่ก็ทำไปด้วยความไม่มั่นใจเลยว่า จะทำอะไรได้ ขนาดไหน
เนื่องจาก เบนเป็นคนที่มีระดับความพิการสูงมาก จนในประเทศไทย แทบไม่มีใครมีความเข้าใจ ถึงคนพิการระดับนี้ อีกทั้ง อุปกรณ์ และปัจจัยต่างๆ ที่เบนจำเป็นต้องใช้ เพื่อที่จะ ดำรงชีวิตอิสระในสังคมนั้น มีราคาสูงมาก
จนไม่นานมานี้ ได้รับทราบข่าวว่า เบนกำลังจะได้รับรถเข็นไฟฟ้า พร้อมเครื่องช่วยหายใจแบบพกพาได้ จากคุณโชจิ นากานิชิ ผู้นำคนพิการชาวญี่ปุ่น
ตอนนั้น รู้สึกดีใจมาก แม้จะมีเสียงทักท้วงมาบ้างว่า...อย่าเพิ่งคาดหวังสูงนัก ให้เผื่อใจไว้บ้าง
แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อย...ตรงนี้ก็เป็นกำลังใจให้เราทำงานเรื่องนี้ต่อมา

จนเมื่อ ๒ สัปดาห์ที่ผ่านมา ได้รับการยืนยันอีกครั้ง จากคุณชีเอะ(นักศึกษาชาวญี่ปุ่นที่คอยประสานทางญี่ปุ่น กับทีม IL ชลบุรี) ว่าวันที่ ๑ กรกฎาคม คุณ โชจิ จะนำรถเข็นไฟฟ้ามามอบ และจะนำสมาชิกสมาคมผู้ใช้เครื่องช่วยหายใจมาด้วย เพื่อให้กำลังใจและดูว่าเบนจะต้องใช้เครื่องรุ่นไหน อย่างไร
วันที่ ๑ ผมและ ทีมงานจึงเดินทางมา เพื่อร่วมเป็นสักขีพยาน(พูดให้ดูเท่ไปอย่างงั้นแหละครับ อันที่จริงอยากไปพบ และฟังคำแนะนำจากชาวญี่ปุ่นมากกว่า) ระหว่างที่รอ คุณโชจิ ซึ่งเพิ่งลงจากเครื่อง ไปเช็คอินที่โรงแรม ก่อนเดินทางมาที่ รพ.
ในภาพ มี อ.อุดมโชค (ที่ปรึกษา ศูนย์ IL ชลบุรี) และพี่ธีรยุทธ (ประธานศูนย์ IL นนทบุรี) ก็มาครับ

ข้างนอกฝนกำลังตกหนักมาก เบนตื่นเต้นจนต้อง ขอให้พี่พยาบาลช่วยดูดเสมหะให้

เสร็จแล้ว โล่งขึ้นเยอะเลย...

คุณโชจิ(ใส่สูท เสื้อสีแดง)มาถึงก่อนซักครู่ แล้ว รถเข็นไฟฟ้าก็มาถึง

ใหม่เอี่ยมจากญี่ปุ่น ยังมีกลิ่นปลาดิบเลยครับ คุณชิเอะกำลังศึกษาวิธีใช้

เจ้าหน้าที่มาช่วยรับฟัง วิธีการใช้ และดูแลรักษา

คุณอากาโมโต้(เสื้อสีดำ สมาชิกสมาคมผู้ใช้เครื่องช่วยหายใจ) ซึ่งพิการ เป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรง ร่างกายจะทรุดลงไปเรื่อยๆ จนในอนาคต จะไม่สามารถหายใจด้วยตัวเองได้ และต้องใช้เครื่องช่วยหายใจอย่างแน่นอน เขาเดินทางมาจากญี่ปุ่นเพื่อ มาพูดคุยกับเบน เและดูว่า เบนเหมาะที่จะใช้เครื่องแบบไหน อย่างไรโดยเฉพาะ
จากในตอนแรก ที่คิดว่าทางญี่ปุ่น จะหาเครื่องมือสองมาให้เบนใช้ แต่หลังจากที่ คุณโชจิกลับไปปรึกษากับ สมาคมผู้ใช้เครื่องช่วยหายใจที่ญี่ปุ่นมาแล้ว ได้รับคำแนะนำว่า ควรให้จัดซื้อในประเทศไทย เพราะสินค้านี้ บริการหลังการขายนั้นสำคัญมาก เนื่องจากถ้ามันมีปัญหา จะมีอันตรายถึงชีวิตได้ คุณโชจิจึงให้ทางรพ.รีบหาข้อมูลบริษัทที่ขาย เพื่อจัดซื้อต่อไป

จากการสนทนากันกับกลุ่มคนพิการชาวญี่ปุ่น ผมได้ข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่าง เช่น สมาคมผู้ใช้เครื่องช่วยหายใจของญี่ปุ่น อยู่ที่เมืองฮอกไกโด ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศ มีสมาชิก ประมาณ ๒๐ คน ที่ออกมาใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว หรืออาจจะคนเดียว โดยมีผู้ช่วยเหลือส่วนตัวให้การช่วยเหลือ ฉะนั้นเรื่องความเป็นไปได้ที่เบนจะออกมาใช้ชีวิตนอก รพ.นั้น สามารถทำได้แน่นอน
การมาสนับสนุน เบน ในครั้งนี้ เพราะว่า เบนน่าจะเป็นคนพิการรุนแรงมาก คนแรกในประเทศไทย ที่เข้มแข็ง เพียงพอจะทดลองออกมาใช้ชีวิตในสังคม จนเกิดเป็นกระแสในสังคม ว่าคนที่พิการขนาดนี้ยังมีค่า สามารถมีชีวิตที่อิสระ และทำประโยชน์ต่อสังคมได้
ถ้ามีปัจจัยสนับสนุน และมีผู้ช่วยเหลือส่วนตัว
ส่วน บางท่านอาจจะไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงนำรถเข็นไฟฟ้ามาให้ แทนที่จะเป็นข้าวของอื่นๆ ก็เพราะว่า...รถเข็นไฟฟ้า ถือว่าเป็นสัญญลักษณ์ แห่งความเป็นอิสระ และการพยายามพึ่่งตนเองให้มากที่สุด ของคนพิการระดับรุนแรง
ตอนนี้ สิ่งที่รออยู่นอกจากเี้ครื่องช่วยหายใจแล้ว ก็คือการสนับสนุนจากสังคม
ผมยังคิดไม่ตกว่า จะทำอย่างไรให้มีผู้สนับสนุนเบน ให้ได้รับโอกาส ทดลองออกมาใช้ชีวิตนอก รพ. ซักช่วงระยะหนึ่ง ทางญี่ปุ่นให้คำแนะนำว่าให้นำเสนอ เรื่องราวของเบน ออกทางสื่อ เพื่อจะได้เกิดกระแสสังคมขึ้น
ผมเขียนบล็อคนี้ขึ้นมา...ไม่ได้เคยคิดหวังความช่วยเหลือใด ๆเลย
แต่ครั้งนี้อยากให้เพื่อน ๆ ช่วยให้คำแนะนำ วิธีที่จะทำให้เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเป็นรูปธรรมให้ได้ด้วยนะครับ...ขอบคุณล่วงหน้าครับ