วันจันทร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2551

๒๗.สนง.คุมประพฤติทัวร์ วัดสุทัศน์ฯ

วันนี้ พาไปเข้าวัดอีกแล้วครับ แปลกแฮะ แค่เดือนกว่า ทำไมมีเหตุต้องเข้าวัดบ่อยผิดปกติ
เริ่มตั้งแต่ งานบวชของ อู๋(ญาติสนิท เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน) งานศพอาม่า(ยาย) ไปไหว้หลวงพ่อโสธร และล่าสุด ได้ไปแบบไม่คาดคิด เป็นวัดเก่าแก่ และสำคัญระดับต้นๆ ของประเทศซะด้วย
วัดสุทัศน์เทพวราราม

ก่อนอื่น...ขอเล่าที่มาที่ไป ของกิจกรรมครั้งนี้คร่าวๆ นะครับ
วันที่ ๑๙-๒๑ มิ.ย. ผมได้รับเชิญไปเข้าร่วมงานมอบทุนการศึกษา จากบริษัทศรีเมืองประกันภัย ให้แก่ บุตรหลานของสมาชิกเครือข่ายเหยื่อเมาแล้วขับ

และต่อด้วยการ อบรมการออกแบบ รถเข็นคนพิการ ซึ่งจัดขึ้นโดย ประธานเครือข่ายเหยื่อเมาแล้วขับ ที่โรงแรมริเวอร์ไซด์ กรุงเทพ
ตอนเย็น วันที่ ๑๙ พี่อ๊อด(ผู้จัดการมูลนิธิ เมาไม่ขับ) เข้ามากระซิบว่า พรุ่งนี้ทางสำนักงานคุมประพฤติ ศาลแขวง พระนครเหนือ ขอเวลาช่วงเช้าสัก ๒ ชั่วโมง
ให้ไปร่วมกิจกรรม การรายงานตัว ของผู้ถูกคุมประพฤติ คดีเมาแล้วขับ โดยจะมีการไหว้พระ และถวายสังฆทานที่วัดสุทัศน์ฯ ด้วย
ลังเลอยู่นาน ไป หรือไม่ไปดีหว่า ช่วงนี้ฝนก็ตกบ่อยๆ แดดร้อน ก็กลัว (คราวก่อน ที่วัดหลวงพ่อโสธรยังแทบเป็นลมเพราะร้อนนี่แหละ) อีกใจนึง ก็เสียดายการอบรมด้วย เพราะวันที่ผ่านมาก็ได้ความรู้ดี

แถมตอนเย็นมีน้องคนนึงมาบอกว่า ได้ข่าวว่า...เขาจะให้ไป ๙ วัดอีกต่างหาก โห...! วัดเดียวก็จะแย่ แบกขึ้นๆ ลงๆ ยิ่งเป็นวัดเก่าแก่แบบนี้ มีแต่ บันได ทั้งนั้น
เลยเช็คข่าวให้แน่ใจ ตกลงว่า...ไปแค่วัดเดียวครับ แล้วมีพี่คนนึงไซโคผมว่า โอกาสแบบนี้ มีที่ไหน มีคนช่วยพาเราเที่ยว แล้วที่สำคัญ ฟรี ด้วยนะ ได้ยินคำนี้ เดาออก ใช่ไหมครับ ว่าผมจะ ตัดสินใจอย่างไร แฮะ แฮะ...
เย็นนั้น เลยฝากพี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยดูให้ก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาเรียนต่อ
เช้าวันที่ ๒๐ ถึงวัดแล้ว ติดกะเสาชิงช้าเลย เริ่มทักทาย เหมือนวัดทุกๆ วัด ธรณีประตู ครับ

เข้ามาในบริเวณวิหารแล้ว

ภาพแรกที่เห็น หลังจากเข้าไปในบริเวณรอบนอกของวิหาร


หันไปทางซ้าย ริมกำแพง มีพระพุทธรูปนั่งเรียง ตรงที่มีกระดานบัง มีพระกำลังสอนหนังสือให้กับนักเรียนอยู่ครับ

ทางขวา ก็มีเหมือนกัน

มุมด้านหนึ่งมี พระบรมรูปล้นเกล้าล้นกระหม่อม รัชกาลที่ 8

หลังจากได้ คุยกับเจ้าหน้าที่ ถึงได้รู้ว่า มันเป็นกิจกรรม Walk Rally ที่ให้ผู้ถูกคุมประพฤติ คดีเมาแล้วขับ มาทำกิจกรรมร่วมกับ ผู้ที่พิการจากอุบัติเหตุ เพื่อเป็นกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคม

โดยแบ่งเป็น ๔ กลุ่ม แต่ละกลุ่ม จะมีผู้พิการ ๑ คน

ดูบรรยากาศกลุ่มอื่นๆ บ้างครับ

อีกกลุ่มนึง

เริ่มต้นจาก ให้มาทักทาย พูดคุยกันก่อน กลุ่มผมเป็น กลุ่มบี ประมาณ ๓๐ คน มีกติกาว่า ต้องพาผมไปด้วยทุกที่ และให้การช่วยเหลืออย่างดี

แนะนำวิธีการช่วยเหลือ การเข็น การยกรถเข็น แบบคร่าวๆ ก่อนออกหา อาร์ซี

ไปละครับ... วนรอบวัดเลย ในบางที่ ทางขรุขระบ้าง เพราะพื้นปูด้วยอิฐ่

กลุ่มบีขึ้นมา ร่วมกันถวายสังฆทานในพระอุโบสถครับ

พระตรีโลกเชฎฐ์ พระประธานในอุโบสถ พระพุทธรูปสำคัญองค์หนึ่งของวัดสุทัศน์ฯ

ถ่ายรูปร่วมกันไว้เป็นที่ระลึก

ช่างภาพถ่ายตอนขึ้นไม่ทัน ดูตอนลงแล้วกันนะครับ

ดูความชันซะก่อน ทำให้สั่นได้ ทั้งคนยก และคนถูกยกเลยครับ

ตามล่าหาอาร์ซีต่อ รู้สึกเขินๆ เหมือนกัน ที่มีทั้งคนแบกหาม แถมเวลาเข็น ยังมีคนกางร่มให้อีกต่างหาก
รูปนี้ ที่ต้องใส่เข็มขัดรัดตัวไว้ เพื่อป้องกันการตกรถเข็นเวลา ขึ้น ลงบันไดครับ


ด้านหน้าวิหารหลวง กล่าวกันว่า บานประตูคู่หน้าเป็นฝีพระหัตถ์รัชกาลที่ ๒ เสียดาย ที่ตรงนี้ไม่มีคนถ่ายรูปให้ เลยเอารูปน้องคนนี้ ขณะกำลังสักการะมาให้ดูแทน

พี่หนุ่ย(แปดริ้ว) ก็ไปด้วยรถเข็นไฟฟ้า ซึ่งหนักเอาเรื่อง กลุ่มนี้เลยต้องออกแรง เหนื่อยมากหน่อย

รูปพระศรีศากยมุนี ประดิษฐานเป็นพระประธานในพระวิหารหลวง วัดสุทัศน์เทพวราราม (รูปจากอินเตอร์เนต)

เก็บตก ด้วยภาพจากกล้องของช่างภาพของสำนักงานคุมประพฤติ และจากกล้องผมครับ

รูปปั้นหินหน้าโบสถ์


พระพุทธรูปที่ประดิษฐาน บริเวณกำแพง

ปิดท้าย ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานครับ บังเอิญกลุ่มผมช้ากว่าเพื่อน เลยไม่มีรูปนี้เหมือนคนอื่นๆ

ได้เวลาเดินทางกลับแล้วครับ

ขอบคุณ...ผอ.และเจ้าหน้าที่สำนักงานคุมประพฤติ ศาลแขวง พระนครเหนือทุกท่านครับ ที่จัดให้มีโครงการดีๆ แบบนี้

ที่ต้องขอบคุณมากๆ สำหรับสำนักงานคุมประพฤติ พระนครเหนือ มากๆ เพราะถ้านำผู้ถูกคุมฯ ไปกวาดถนน ทาสีกำแพงวัด โรงเรียน เหมือนที่สำนักงานอื่นๆ ทำกัน พวกเราก็คงไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้
ถึงแม้ว่า... ผมจะมาเองกับครอบครัว คงต้องเอาผู้ชายแข็งแรงมาด้วย อีก ๓-๔ คนมาช่วย ถึงจะได้เที่ยวสถานที่สำคัญและเก่าแก่ อย่าง วัดสุทัศน์ฯ ครับ
(แต่...ปีก่อน ผมเคยไปวัดพระแก้ว รู้สึกว่า การเข้าถึงโบสถ์ วิหาร ดูจะสะดวกกว่านี้นะครับ)
ประโยชน์ที่เห็นได้ชัดอีกอย่างหนึ่ง คือ ผู้ถูกคุมฯ หลายคนที่เคยคิดว่า สื่งที่เขาี่รณรงค์กัน ว่าการ เมาแล้วขับ เป็นอันตรายร้ายแรง เป็นเรื่องไกลตัวพวกเขานั้น ได้มาสัมผัสเองว่า มันไม่ได้เกินความจริงแต่อย่างใด....
(สมาชิกชมรมคนรักษ์ภาษาไทย)

2 ความคิดเห็น:

  1. ยอมรับจริงๆว่าคุณชัยเป็นคนอึดและลุยจริงๆ ถ้าเป็นผมคงหน้ามืดตาลายไปหลายยกแน่ๆ ดีครับเป็นกิจกรรมที่ได้ทั้งบุณและให้ความรู้กับผู้อืน
    จาก แหลม อุบลฯ

    ตอบลบ
  2. คุณชัยเขียนบลอกได้ดีครับ
    คุณยาก็ถ่ายรูปได้เก่งครับ

    ตอบลบ