วันอังคารที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

๙.ไปจัดกลุ่มสนับสนุนคนพิการช่องแสมสาร

สัปดาห์ที่แล้ว มีโอกาสได้ไปร่วมโครงการพลังชุมชนเพื่อชุมชน ที่ รร.วัดช่องแสมสาร อ.สัตหีบ โดยศูนย์พระมหาไถ่เพื่อการดำรงชีวิตอิสระของคนพิการ ร่วมกับชมรมคนพิการสัตหีบ งานนี้เป็นการจัด แบบ *กลุ่มสนับสนุนคนพิการ ครับ

ที่จริง ปีที่แล้วก็เคยจัดที่นี่มาครั้งหนึ่งแล้ว ก่อนไปยังจำได้ดีถึงอากาศร้อนที่สถานที่นี้ เพราะคราวที่แล้ว เจอกับอากาศร้อนจนแทบน็อค เนื่องจากคนที่เป็น **quadriplegia(บางทีใช้คำว่า "ควอด" นะครับ) ส่วนใหญ่ จะมีปัญหาการระบายความร้อนออกจากร่างกาย


รร.วัดช่องแสมสาร อยู่ไกลจากอ.ศรีราชา บ้านผม ประมาณ ๗๕ กม. วิ่งไปตามถนนสุขุมวิท ผ่านพัทยาถึงตัว อ.สัตหีบก็เลี้ยวซ้าย ไปทางระยองประมาณ ๖ กม. ยูเทิร์นรถ แล้วเลี้ยวซ้ายอีก เข้าไป สัก ๓ กม.เลี้ยวซ้ายอีกที ระหว่างทางช่วงนี้ผ่านทะเล สวยมากๆ มีร้านอาหารบรรยากาศดีๆ หลายร้าน เลยเอาปูนหมายหัวไว้ร้านนึง คิดว่า ถ้างานไม่เลิกเย็นเกินไปจะแวะมาชมวิวสักหน่อย

ผมไปถึงก็เที่ยงกว่าแล้ว (แหะแหะ ขนาดตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัวตั้งแต่ ๗ โมงเช้าเลยนะ เนี่ย) ข้าวกล่องหมดไปแล้ว แต่พอดีสถานที่จัด เป็นโรงอาหารของรร. เลยสั่งข้าวไข่เจียวมากิน ๑ จาน แค่ 10บาทเอง! ถูกดี เหมาะกับยุคของแพง


กินข้าวเที่ยง เสร็จก็เริ่มงาน โดยแบ่งคนพิการออกเป็น ๒ กลุ่มๆ ละ ประมาณ ๑๒ คน โดยผมได้รับมอบหมายให้เป็นผู้นำ กลุ่มที่ ๒ รูปแบบ คือ การพูดคุยแบบกลุ่มสนับสนุน การทำกลุ่มแบบนี้ ใช้กันแพร่หลายในต่างประเทศ แต่อาจจะใช้ชื่อ หรือมีรายละเอียด แตกต่างกันบ้างแล้วแต่ว่า ทำในคนกลุ่มไหน วัตถุประสงค์ใด


แต่แนวคิด คือ คนที่ผ่านประสบการณ์คล้ายๆกันมา ย่อมเป็นผู้ที่เข้าใจคนกลุ่มเดียวกันมากที่สุด สำหรับงานนี้ เป็นงานด้านคนพิการ ฉะนั้นในกลุ่มจะต้องเป็นคนพิการด้วยกัน ส่วนวิธีการ หลักๆ คือ ทุกคนในกลุ่มต้องได้พูด และได้รับฟังสิ่งที่คนอื่นพูด

ทั้งนี้ เพื่อ เป็นการได้ระบายความในใจ หรือปัญหาที่มีอยู่ออกมา วิธีนี้เป็นทั้ง การเสริมพลัง และเยียวยาทางจิตใจ เพราะการได้พูด และได้รับฟังผู้อื่น จะได้เข้าใจว่า"ตัวเรา" ไม่ใช่เพียงคนเดียวที่มีปัญหา (บางท่านอาจจะเคยเห็นการทำกลุ่มแบบนี้ ในหนังฝรั่งบ้างแล้ว ที่เขานั่งล้อมวง แล้วผลัดกันพูดน่ะครับ)


ที่สำคัญวันนี้มีนายกอบต. ช่องแสมสาร (ได้ยินว่าท่านมีพี่ชายเป็นคนพิการด้วยครับ)มารับฟังปัญหาของลูกบ้านท่านด้วยตัวเองเลย และรับปากที่จะช่วยเหลือในส่วนที่สามารถทำได้อย่างเต็มที่ ซู้ดยอด.....ครับท่าน


หลังเสร็จสิ้นภารกิจ ประมาณ ๑๖.๐๐ น. PA(ผู้ช่วยเหลือคนพิการ)ของศูนย์ ก็ช่วยยกผมขึ้นรถเตรียมกลับบ้าน แต่ขณะที่รออยู่บนรถ พี่มนตรี(ประธานชมรมคนพิการสัตหีบ)โทรมาถามว่า จะรีบกลับไปไหนล่ะ แวะชมวิวแถวนี้ก่อนไหม อ้าว.... พูดเหมือนรู้ใจ โอเค! งั้นไปไหนดีล่ะ วิหารหลวงพ่อดำไหม พี่ขับรถนำไปเลยครับ


ยิ่งเขียนยิ่งยาวแล้ว ขออนุญาต พากิน เที่ยว ช่องแสมสาร สัตหีบ ต่อ ตอน ๒ นะครับ


*กลุ่มสนับสนุนคนพิการ หรือ Support group เป็นวิธีเสริมพลังคนพิการวิธีหนึ่ง
**quadriplegia คนที่เป็นอัมพาตจากการบาดเจ็บไขสันหลังระดับสูง บางคนก็เรียกว่าอัมพาตค่อนตัว

3 ความคิดเห็น:

  1. ได้อ่านแล้วแหละบทที่ 9 น่ะ เพลินดีค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพตามเลยนะ แล้วจะติดตามภาค 2 ต่อนะ แต่จะบอกว่าคำว่า อนุญาติ น่ะ สะกดผิดป่าว น่าจะเป็น อนุญาต ที่ไม่มีสระอิ มากกว่านะ

    ตอบลบ
  2. สวัสดีพี่ชัย เจอกันในเอ็ม ไม่เบื่อ ขอตามมาที่ blog อีก เอาให้เบื่อไปเลย

    ขอบคุณที่พาไปเที่ยว และร่วมกิจกรรม มีโอกาสจะขอแจม แต่ต้องว่างจริงๆ นะครับ

    ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  3. เอ๊..ภาค ๒ จะมีเมามั๊ยเนี่ย อยากรู้จัง

    ตอบลบ